Αναζήτηση


Σκιές μπροστά μου, δίπλα μου… αποτυπώματα… ίχνη. Περπατάνε μαζί μου. Εκφράζουν εμένα.
Αποτυπώματα ενός χαμένου χθες.
Σκιές ψιθυρίζουν.

Φωνές.. από το άγνωστο βάθος της ψυχής μου βγαίνει φωνή.

Κόσμοι ολόκληροι. Βυθισμένοι κόσμοι κι εγώ ο δέκτης… πάνω μου όλο το βάρος.. στα κύτταρά μου η συνέχεια όλων.

Στην αρχή, το χάος.. η απόλυτη δυσαρμονία.. Αυτό ήταν το νόημα του ταξιδιού μου.. η αναζήτηση για το νόημα της ζωής μου, για την χαμένη αρμονία και ειρήνη.

Το εχθές και το αύριο είναι αυταπάτες.. μόνο το «σήμερα», το «τώρα», το «εγώ είμαι»,  είναι  η πραγματικότητα.

Είμαστε από χώμα και στο χώμα επιστρέφουμε. .. Αυτές οι πέτρες χωρίς πρόσωπο είμαστε εμείς.. από τα βάθη των αιώνων.


Δυο καταστάσεις βασανίζουν την ανθρώπινη ύπαρξη : το παρελθόν και το μέλλον. Μας εγκλωβίζουν  στο χθες… μας γεμίζουν τρόμο για το αύριο… μας σκοτώνουν το παρόν.

Αποτυπώματα, φωτογραφίες, αναμνήσεις…. Η ζωή είναι ένα μωσαϊκό από στιγμές..

Πέτρες.. πελώριες.. μνημειώδεις.. Αιώνιοι μάρτυρες. Αποτυπώματα, ίχνη.
Η Αρχαία Κόρινθος περιτριγυρισμένη από γιγάντιους φύλακες από πέτρα – μάρτυρες ενός χαμένου κόσμου.
Συσσωρευμένη ενέργεια από περασμένες ζωές. Συμπύκνωση.. μεταμόρφωση σε απλές φόρμες.  Κρυμμένα σχήματα ψάχνουν για ένα πρόσωπο, για μια ταυτότητα που θα τα βγάλει από το σκοτάδι.

Μια μορφή περπατάει… γίνεται ζωντανή – είναι ζωντανή. Γυναίκα, κορίτσι, παιδί – δεν  παίζει ρόλο.. Στιγμή της πραγματικότητας.. Είμαι – Υπάρχω..
Μια φωτογραφημένη στιγμή… κι αυτό το «είμαι»  είναι παρελθόν …
Στιγμές…ημέρες… χρόνια…. Εκατό  χρόνια… πέντε χιλιάδες  χρόνια… δεν έχει σημασία … μόνο στιγμές.

Στιγμές….. σαν σπόροι.. που βλασταίνουν.. γίνονται άνθη.. και μαραίνονται. Πέφτουν, σαπίζουν στη γη…. και γίνονται πάλι χώμα.

Απόλυτη σιωπή. Φως.
Ο ήχος των πουλιών….  Φωνές….
Πέτρες.. Πολλές πέτρες.. πέτρες που γεννούν ανθρώπους…
Οι πέτρες μου μιλάνε…

Την πρώτη φορά που ήρθα στην Ελλάδα είχα ένα όραμα : η γη στροβιλίζεται και από την σκόνη της αναδύονται μορφές.... ανθρώπινα πρόσωπα.... οι βράχοι με χαιρετούν σαν αρχαίοι, μυθικοί βασιλιάδες.
Κορυφές βουνών μεταμορφώνονται σε πανάρχαιες Ακροπόλεις ….

Χρησιμοποιώ εικόνες από τον αρχαίο κόσμο στο σήμερα.. ενώνονται, επιζούν, υπάρχουν. Όλα είναι μια στιγμή .. ένας άνθρωπος…

Αυτή την αίσθηση έχω όταν κάθομαι μπροστά στην θάλασσα.. Η θάλασσα είναι μια θεατρική σκηνή – στατική , αμετάβλητη.. τίποτα δεν αλλάζει. Πάντοτε η ίδια θάλασσα, τα ίδια κύματα … η φωνή των κυμάτων… είναι ο ίδιος άνθρωπος με άλλες μεταμφιέσεις ..

Αγιασμένο χώμα… για μένα το χώμα αυτό είναι άγιο.. κι εγώ είμαι ένας σπόρος που γίνομαι άνθος, φως, ζωή.


Όσα κάνει ο άνθρωπος, κάθε δραστηριότητά του είναι ένας κύκλος .. Μια προσπάθεια του Σίσυφου να ανεβάσει την τεράστια πέτρα στην κορυφή του βουνού – και να κερδίσει την ελευθερία του, την σωτηρία του από τον θάνατο..


Η ζωή είναι  δώρο…

Quest


Shadows in front of me,  next to me ... footprints ... traces. They walk with me. They express myself.
Imprints of a lost yesterday.
Shadows whisper.

Voices ... from the unknown depth of my soul comes a voice.

Worlds as a whole. Sinking worlds and me - the receiver ... all the weight over me .. in my cells, the continuity of all.

In the beginning, was the chaos .. the absolute disharmony .. That was the meaning of my journey .. the quest for the meaning of my life, for the lost harmony and peace.

Yesterday and tomorrow are illusions ... only "today", "now", "I am", is reality.

We are from soil and in the soil we return... These stones without a face .. we are ... from the depths of the ages.

Two situations torture the human existence: the past and the future. We are trapped in yesterday ... we are filled with terror for tomorrow ... they are killing our today.

Impressions, photographs, memories .... Life is a mosaic of moments ..

Stones .. pitiful .. monumental .. Eternal witnesses. Footprints, traces.
Ancient Corinth surrounded by giant guards from stone-witnesses of a lost world.
Accumulated energy from past lives. Concentration .. transformation into simple forms.
Hidden figures look for a face...  for an identity that will pull them out of the dark.

A form walks ... becomes alive - it is alive. Woman, girl, child - no matter ..
Moment of reality .. I am - I am ..
A captured moment ... and this "I am" is past ...
Moments ... days ... years .... One hundred years ... five thousand years ... it does not matter ... just moments.

Moments ... .. as seeds ... they germinate .. they become flowers .. and wither. They fall, they rot on the earth .... and they return to soil.

Absolute silence. Light.
The sound of birds .... Voices ....
Stones .. Many stones ... stones that give birth to people ...
Stones are talking to me...

The first time I came to Greece I had a vision: the earth is swirling and from the dust, forms are emerging .. human faces .. the rocks greet me,  as ancient mythical kings.
Mountain peaks are transformed into ancient Acropolis ....

I use images from the ancient world to today .. they are united, they survive, there are alive. Everything is a moment .. a human ...

This feeling I have when I sit in front of the sea .. The sea is a theatrical scene - static, unchanging .. nothing changes. Always the same sea, the same waves ... the voice of waves ... is the same man in different disguises ..

Hardened earth ... for me this earth is holy ... and I am a seed... that I become flower, light, life.


Everything a human does, every activity is a circle. An effort by Sisyphus to raise the huge stone to the top of the mountain - and to gain his freedom, his salvation from death.


Life is a gift ...

FIKTION (Gedankenspiele)


Schatten- vor mir- hinter mir- neben mir -Spuren …begleiten mich- durchströmen mich….Zeugen eines verlorenen Gestern.

Flüsternde Schatten - Stimmen… aus der Tiefe meiner Seele… Stimmen

Welten-versunkene Welten… ich Mittler- hier – jetzt-  Zelle verbunden mit der Vergangenheit.

Am Anfang Chaos-Disharmonie…der Sinn meiner Reise?  Suche nach einem Sinn des Lebens- nach Harmonie- Frieden.

Gestern- Morgen- Illusion…Wirklichkeit: die Gegenwart: ICH BIN…ein AUGEN-BLICK

Kleines Staubkörnchen inmitten des Makrokosmos-  gleichsam gesichtsloser, uralter Steine

Zwei Situationen quälen den Menschen: Vergangenheit und Zukunft…Gefangene eines Gestern … angstvoll gejagte eines Morgen….versäumen wir zu leben, hier und jetzt.

Spuren- Erinnerungen- Fotografien… Leben ein Mosaik von Momenten.

Steine- gewaltig- monumental- Ewige Zeugen-Suchen- Spuren – Alt Korinth-umgeben von gigantischen, steinernen Wächtern-Märtyrer einer verlorenen Welt. Akkumulierte Energie vergangenen Lebens. Aggregationen…Metamorphose zur elementaren Form. Verborgene Strukturen lauern auf ein Gesicht, auf eine Identität ,die sie befreit aus der Schattenwelt.

Eine Gestalt bewegt sich…wird lebendig…ist lebendig…Frau-Mädchen-Kind-es spielt keine Rolle.  Momente der irrealen Wirklichkeit: ICH BIN – DASEIN – eine Fata Morgana – eine Fotografie- gleichsam gewesener Moment. AUGEN-BLICKE – Tage, Jahre…Hundert Jahre…tausend Jahre……ohne Bedeutung……. AUGEN-BLICKE-einer Samenzelle gleich…..keimen sie…werden Knospen, Blüten, Frucht- welken-gleiten zur Erde, verwesen…

Absoluter Frieden-

Licht…Vogelgesang…Stimmen…

Steine-unzählige Steine… Steine, die Menschen gebären

Sprechende Steine…

Als ich das erste Mal nach Griechenland kam hatte ich eine Vision. Wie ein Wirbel drehte sich die Erde und aus ihrem Staub bildeten sich Gestalten. Menschliche Gesichter….die Felsen begrüßen mich gleich uralter, mystischer Könige. Berggipfel verwandeln sich in urzeitliche Akropoleis.
 
Bilder der Vergangenheit vereint mit der Gegenwart….überleben…verschmelzen. Alles ein AUGEN-BLICK…ein Dasein, ein Mensch.

Dieses Gefühl bestärkt mich, wenn ich am Meer sitze…Das Meer…gleich einer Theaterkulisse…statisch, unbeweglich….nichts verändert sich. Stets dasselbe Meer, dieselben Wellen…der Klang der Wellen…und ich der Mensch stete Metamorphose dieses Mosaiks.

Gesegnete, heilige Erde… ich dein Samen, Blüte, Licht, Leben.

Leben gleich Bewegung- ewiger Kreislauf. Steter  Versuch Sisyphus den gewaltigen Stein auf die Spitze des Berges zu schaffen, in der Hoffnung seine Freiheit zu erlangen und somit aus den Fängen des Todes befreit zu werden.

Das Leben ist ein Geschenk.